1. Przebieg kariery zawodowej:

- studia w latach 1964-1969
- mgr inż. - 1969
- dr inż. - 1978
- dr hab. - 2001
- prof. nadzw. - 2006
- przejście na emeryturę – 2012

Przebieg dotychczasowego zatrudnienia:

- 01.10.1969-30.09.1970 Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu stażysta
- 01.10.1970-30.09.1973 Wyższa Szkoła Rolnicza w Poznaniu asystent
- 01.10.1973-30.09.1978 Akademia Rolnicza w Poznaniu st. asystent
- 01.10.1978-30.11.2006 Akademia Rolnicza w Poznaniu adiunkt
- 01.12.2006-30.09.2012 Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu prof. nadzw.

Rozprawa doktorska: Technologia produkcji rozsady i uprawy pomidora (Lycopersicon esculentum Mill.) szczepionego na podkładce KVFN (1978)

Rozprawa habilitacyjna: Przydatność różnych podłoży mineralnych i organicznych do szklarniowej uprawy ogórka (2001)

2. Tematyka badawcza:

W pierwszych latach pracy prowadził badania z zakresu uprawy warzyw polowych. Badania rozpoczął nad burakiem ćwikłowym dla przetwórstwa oraz nad szparagiem bielonym do spożycia w postaci świeżej. Przez trzy lata prowadził badania wdrożeniowe z uprawą szparaga na południowych terenach Polski (ZPOW Przemyśl, Radom, Dwikozy i Sandomierz) na zlecenie Centrali Przemysłu Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego w Warszawie.
Od 1973 r. podjął badania z zakresu uprawy warzyw pod osłonami. Rozpoczął wówczas badania nad produkcją rozsady pomidora szczepionego dwoma metodami na podkładce KVFN i jego uprawą. Badania te zakończył napisaniem rozprawy doktorskiej pt. „Technologia produkcji rozsady i uprawy pomidora (Lycopersicum esculentum Mill.) szczepionego na podkładce KVFN". Promotorem pracy był prof. dr hab. T. Pudelski. Pracę doktorską obronił w 1978 roku.
W roku 1980 odbył miesięczny staż naukowy w Instytucie Warzywnictwa w Skierniewicach. Tam zapoznał się z tematyką i realizacją badań nad uprawą warzyw pod osłonami prowadzonych w szklarniach Instytutu Warzywnictwa w Skierniewicach i w ich Stacji Doświadczalnej w Przyborowie.
Po zakończeniu tematyki badań z pomidorem szczepionym wspólnie z prof. dr hab. Tadeuszem Pudelskim zajął się podłożami do uprawy pomidora pod osłonami. Tematyka badań obejmowała wówczas pojemnikową uprawę pomidora w podłożach z materiałów odpadowych przemysłu drzewnego. W pojemnikowej uprawie wykorzystano worki polipropylenowe o pojemności 60 i 90 dm3 oraz pierścienie z PCV o pojemności 5 dm3. W badaniach tych użyto dwa rodzaje podłoża, tj. 1) mieszaninę torfu niskiego z korą sosnową (w stosunku objętościowym 1:1) i 2) mieszaninę torfu niskiego, kory sosnowej i trocin (w stosunku objętościowym 1:1:1), które to mieszaniny uzupełniano nawozami mineralnymi.
Od roku 1985 prowadził badania nad pomidorem szklarniowym uprawianym na zagonach w mieszaninie torfu niskiego z korą sosnową, którą układano luzem na podkładach biologicznie grzejących. Zastosowano następujące biologicznie grzejące podkłady: 1) sprasowana słoma w balotach, 2) sprasowana słoma w belach i 3) mieszanina kory bukowej, kory sosnowej i trocin (w stos. objętościowym 1:1:1) z dodatkiem 10% (objętościowo) pomiotu kurzego. W tym czasie również zajął się badaniami nad przystosowaniem nieogrzewanych tuneli foliowych do wcześniejszej produkcji rozsad warzyw ciepłolubnych tj. od połowy lutego. Do podgrzewania wykorzystano wówczas kable elektryczne oraz biologicznie grzejący podkład ze słomy. Celem zmniejszenia strat ciepła w tunelu użyto folii pęcherzykowej jako izolacji termicznej.
W latach 1989 (maj-listopad) i 1990 (marzec-listopad) odbył staż zagraniczny w Zakładzie Ogrodniczym Richmond Nursery w Kanadzie. Na stażu zapoznał się z uprawą różnych gatunków roślin w wysokich tunelach foliowych (tzw. greenhouse) oraz polową uprawą warzyw. Ponadto zapoznał się z budową i wyposażeniem wysokich tuneli foliowych. Zapoznał się także z ochroną roślin w tym Zakładzie.
Od roku 1993 do przejścia na emeryturę zajmował się badaniami i uprawą: ogórka, pomidora i papryki w nowych technologiach na różnych podłożach organicznych i mineralnych.
Wyniki tych badań były podstawą napisania pracy habilitacyjnej pod tytułem: „Przydatność różnych podłoży mineralnych i organicznych do szklarniowej uprawy ogórka". Praca ta i kolokwium habilitacyjne, które zdał przed Radą Wydziału Ogrodniczego AR w Poznaniu w dniu 16 października 2001, były podstawą uzyskania stopnia naukowego doktora habilitowanego.
Po habilitacji prowadził wspólnie z prof. dr hab. A. Komosą badania nad nowym podłożem z włókna drzewnego, które wykorzystywano w szklarniowej i tunelowej uprawie warzyw.

3. Prowadzone badania:

a. w ramach grantów

Kierownik grantu nr. 2 PO6 R 050 28 w latach 2005-2008
Temat grantu: „Opracowanie podstaw nawożenia pomidora szklarniowego w układzie zamkniętym".
Współautor grantu nr. 55/2008/GW w latach 2008-2011
Temat grantu: „Aeroponika jako nowa technologia uprawy roślin bezpieczna dla środowiska"

b. inne badania

W czasie prowadzenia badań ścisłych był także współautorem badań wdrożeniowych nad pomidorem szczepionym w produkcji wielkotowarowej. W latach 1975-1979 wyniki badań były wdrażane do uprawy w następujących Kombinatach Ogrodniczych: w Poznaniu (na pow. 6 ha), w Zielonej Górze (na pow. 1,5 ha) i Chróścinie Nyskiej (na pow. 1,5 ha), na podstawie umów wdrożeniowych (1Wd/75, 3Wd/76, 4Wd/76 i 9Wd/77).

4. Dydaktyka:

a. realizowane główne przedmioty

Od roku 1970, będąc na stanowisku asystenta prowadził ćwiczenia z zakresu odmianoznawstwa warzywniczego na Wydziale Ogrodniczym i Rolniczym. W roku 1973 po zatrudnieniu go na stanowisku starszego asystenta zlecono mu również prowadzenie ćwiczeń z drugiego przedmiotu "Inżynieria ogrodnicza i eksploatacja urządzeń ogrodniczych". Zagadnienia techniki w ogrodnictwie zainteresowały go bardzo i dlatego postanowił poszerzyć i pogłębić wiedzę z tego zakresu, podejmując zaoczne studia na Politechnice Poznańskiej. Studiował na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Poznańskiej w latach 1975-1980. Studia te dały mu pełną podstawę do prowadzenia zajęć z przedmiotu Inżynieria ogrodnicza.
Od roku 1981 był kierownikiem przedmiotu kierunkowego Inżynieria ogrodnicza, który prowadził do 2012r., tj. do przejścia na emeryturę. Decyzją Rady Wydziału Ogrodniczego od roku 1981 prowadził samodzielnie wykłady z przedmiotu Inżynieria ogrodnicza zarówno na studiach stacjonarnych jak i zaocznych Wydziału Ogrodniczego. Postęp techniczny w ogrodnictwie w ostatnich czasach był i jest bardzo duży, dlatego na bieżąco pogłębiał swoją wiedzę w oparciu o literaturę i uczestnictwo w różnego rodzaju konferencjach, seminariach, wystawach ogrodniczych i technicznych jak: Polagra w Poznaniu, Plantec we Frankfurcie nad Menem czy NTV w Holandii. Przez szereg lat brał udział w pracach jury Krajowej Wystawy Ogrodniczej, gdzie oceniał osiągnięcia techniki w ogrodnictwie.

W latach 1995-1998 kierował i prowadził na Wydziale Ogrodniczym następujące przedmioty fakultatywne:
1. Automatyzacja i sterowanie warunkami klimatycznymi w pomieszczeniach
2. Systemy nawadniania w uprawach polowych i pod osłonami
3. Energooszczędne gospodarowanie ciepłem pod osłonami

Po zreformowaniu programu nauczania (w roku 1998) prowadził przedmiot fakultatywny "Automatyzacja w ogrodnictwie" oraz prowadził część zajęć w ramach przedmiotu fakultatywnego „Nowoczesne technologie nawożenia i nawadniania".
Ukończył Podyplomowy Kurs Kształcenia i Doskonalenia Pedagogicznego Nauczycieli Akademickich w 1976 roku.
W latach 2003-2005 był członkiem Wydziałowej Komisji ds. Oceny Jakościowej Kształcenia.
Ponadto brał czynny udział jako wykładowca w licznych kursach organizowanych przez Spółdzielczość Ogrodniczą, Związek Plantatorów przy Zakładach Przemysłu Przetwórstwa Owocowo- Warzywnego, Związek Ogrodników, Stowarzyszenie Inżynierów I Techników Ogrodnictwa oraz Państwowe Gospodarstwa Ogrodnicze.

b. magistranci i inżynieranci

W latach 1983-2012 pod jego kierunkiem zostało wykonanych 50 prac magisterskich i 7 inżynierskich dotyczących uprawy warzyw pod osłonami. Praca magisterska wykonana w 1998r. została nagrodzona przez Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Ogrodnictwa jako szczególnie przydatna do praktyki ogrodniczej.

c. recenzje prac magisterskich i inżynierskich

Wykonał około 40 recenzji prac magisterskich i około 10 recenzji prac inżynierskich.

5. Kształcenie kadr:

a. doktoraty – 1 osoba (data obrony 7 kwietnia 2010)
mgr inż. Grzegorz Bykowski
Temat pracy: „Optymalizacja sterowania fertygacją ogórka szklarniowego uprawianego w wełnie mineralnej i włóknie kokosowym"

b. wykonane recenzje prac doktorskich, ocena dorobku naukowego na tytuły i stopnie naukowe (prof., dr hab.)

c. inne

2 recenzje publikacji książkowych i kilkanaście recenzji konferencyjnych

6. Pełnione funkcje naukowe i organizacyjne (w Uczelni i poza Uczelnią):

Członek Rektorskiej Komisji ds. Aparatury
Członek Rady Wydziału Ogrodniczego w latach 2001-2012
Członek Rady Katedry
Członek Uczelnianej Komisji Wyborczej w latach 2004-2007
Członek Zespół Podłoży i Nawożenia przy Komitecie Nauk Ogrodniczych PAN w Warszawie
Członek w Komitetu Redakcyjnego „Wieści Akademickie"- Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu
Sekretarz Polskiego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych w latach 2003-2007
Przewodniczący Polskiego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych Oddział w Poznaniu od 2007-2011 i Vice przewodniczący w latach 2011-2015
Członek Zarządu Głównego PTNO w Krakowie w latach 2011-2015

7. Osiągnięcia:

a. liczba publikacji ogółem: 165

liczba prac oryginalnych 40 - w tym z IF 20

liczba książek - współautor 8, skrypty - współautor 3

liczba referatów konferencyjnych - 57

liczba prac popularnonaukowych - 57

liczba cytowań itp., wdrożenia i patenty

b. inne osiągnięcia

Zorganizowanie II Ogólnopolskiego Zjazdu Polskiego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych w dniu 19 września 2007r. w Poznaniu.
Zorganizowanie Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej nt. "Nowoczesne ogrodnictwo przyjazne człowiekowi i środowisku" w dniach 20-21 września 2007 w Poznaniu.

8. Uzyskane nagrody i wyróżnienia, inne osiągnięcia:

Srebrny Krzyż zasługi (1998),
Kilkukrotne indywidualne lub zespołowe Nagrody Rektora (1985,1986,1987, 1988 i 2011)
Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych od 14 września 2015

9. Zainteresowania, hobby: teatr, opera, turystyka górska